همیشه دوست داشتم صبح زود بیدار شم و طلوع آفتاب رو ببینم ولی همیشه به دلایلی عملی نمیشد.از طرفی هم به لطف بسته های اینترنت همراه و چند گیگ اینترنت شبانه ی که داشت وسوسه میشدم که شبها تا ساعت دو یا سه بیدار بیدار بمونم که خدایی نکرده اسراف نکرده باشم و پولم هدر نره.کاش همیشه همینقدر فکرم کار میکرد.
بالاخره کمر همت بستم و گفتم هانی جان برای چند شب امتحان کن زود بخواب و صبح زود بیدار شو اگه بد بود تکرارش نکن.روزای اول که بیدار میشدم کلی خودم رو لعن و نفرین میکردم برای این تصمیم احمقانه.ولی راهش رو یاد گرفتم ساعت شش که گوشیم زنگ میخورد مث پرنده از جا میپریدم.لپ تابم رو روشن میکردم و کم کم خوابم میپرید نتیجه ش شد ساخت این وبلاگ...
حالا که به زود بیدار شدن عادت کردم میتونم طلوع زیبای خورشید رو ببینم_چند ساعت بیشتر فکر کنم_روزم طولانی تر شده و فرصت بیشتری برای انجام کارایی دارم که همیشه عقب مینداختم و خلاصه کلی چیزای خوب خوبه دیگه که منو به ذوق میاره...
ساعت 6 و35 دقیقه ی صبح
30 ام مهرماه 1397
